Rasanya da dekat dua minggu kami sebok bersiap untuk perpindahan ke bangunan baru...tapi dengar dengar cerita perpindahan kitorang dah ditangguhkan la plak...aduh....sampai bila la kitorang kena berbosan bosan macam ni...kalau pindah ni tak kene kemas barang tak pe la gak...masalahnya banyak gila barang kitorang...nasib barang aku dengan barang bos aku sama banyak...kalau barang bos aku banyak gila aku pun tak tau la nak cakap apa...menangis kot kene kumpul semua barang dia...dah kemas masuk kotak kene plak tagging...nasib baik la aku tagging tak banyak benda kalau kena tagging macam bos zila tu mau mati kutu aku dibuatnya...
banyak betul beza perpindahan dulu dengan skarang...perpindahan dulu...heaven jek...maklumla kami tak banyak barang so...tak der la penat memana pun...siap ader masa untuk merayap lagi...ye la...bukan sesaja curi tulang...dah memang kitorang tak der keje...daripada dok meluku dalam office tu baiik kami buat kerja "berfaedah" skit...btul tak?? betul la kan...hahahaha! kalau bos tahu mau kene lenyek marah dengan dia...tapi tak pe...bos saya sangat baik dan memahami kami...beruntung tau dapat bos yang penyayang macam tu...dia kalau tegur memang dengan cara yang berhemah...tak pernah pun dia naik angin atau marah tak tentu pasal ngan kitorang...bertuah bertuah....memang bertuah...
aku masih teringat kenangan dulu...aku nurul shamel ija kitorang masing masing rapat sesama lain...masa nak pindah dulu dulu kitorang siap pi tengok wayang lagi...aku yang mula-mulanya agak risau terus lupa pasal kerisauan bila da masuk wayang...memang kelakar...tapi tu la namanya kenangan...
tapi skarang kitorang dah tak boleh macam dulu lagi...shamel ngan eija dah kawen nurul ngan aku pun dah bertunang...so pergerakan kitorang agak terbatas...nak pergi mana-mana kene pikir dua tiga kali...pendek kata memang sedih la...tapi kami masih rapat sampai ke hari ni...
aku harap persahabatn kitorang ni biarlah berkekalan...
No comments:
Post a Comment